شهید امیر شعبانی در اول مرداد سال ۱۳۴۱ در روستای اهران دماوند در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود. پدرش ولی‌الله، کشاورزی می‌کرد و مادرش صغرا نام داشت. دوران کودکی خویش را تحت تربیت پدر و مادر با شیوه‌های سنتی واسلامی که از عمق وجدان وفطرت خداجوی این خانواده برمی خواست سپری نمود درسال۱۳۴۷ تحصیلات ابتدایی خود را در اهران آغاز نمود و از دانش آموزان موفق و باهوش زمان خود بود.
به دوران راهنمایی راه یافت وانگاه برای ادامه تحصیل و اتمام دوره متوسطه راهی تهران شد. پدرش با توجه به حس کنجکاوی وحقیقت طلبی امیروجهت تربیت بهتروتعلیم درمحیطی مناسب اورا درتهران به خانواده عمه‌‌اشکه از جهت مذهبی و سیاسی میتوانست در در رشد او موثر باشد سپرد. او درزمان انقلاب اسلامی از فعالان سیاسی تحت رهبری امام خمینی (ره) بود. در سال ۵۸ با تنی چند ازهمفکرانش از جمله شهید شاکری شاخه‌ای ازحزب جمهوری اسلامی را درروستا تاسیس کردند. وبرای کمک به محرومان با کمیته امداد در ارتباط بود.
در سال ۱۳۶۰ وارد دانشسرای تربیت معلم شد وپس از سپری کردن دوران مقدماتی چند سالی در کرج و در خدمت محرومین و تدریس بود. با توجه به آغاز جنگ تحمیلی وعلاقه وافرش به حضور در جبهه‌ها در اواسط تابستان ۱۳۶۲سعادت خدمت درجبهه نصیبش گردید وازطریق جهاد خودکفایی وزارت راه وترابری به جبهه غرب، پادگان ابوذر اعزام گردید ودر آنجا مسئولیت آبرسانی محور‌های خطرناک قصرشیرین را به عشق ساقی لب تشنگان را بر عهده گرفت ۱۵شبانه روز مشتاقانه خدمت کرد ودر شب پانزدهم مورخه پانزدهم شهریور سال ۱۳۶۲ در منطقه تپه گچی ناپدید شد. پس از سالها چشم انتظاری خانواده، خبر شهادتش و تفحص پیکرش، پدر و مادرش از چشم انتظاری در آمدند. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. (روحش شاد یادش گرامی وراهش ادامه دار)
