شهید دیهیم شهریاری در هفتم دی 1342، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش رستم، اداره دارایی بود و مادرش،تاج نام داشت. دوران ابتدایی و راهنمایی خود را در تهران گذراند.  تا پایان دوره متوسطه در رشته ریاضی درس خواند.سپس به همراه خانواده به کرمان رفت. او دوران دبیرستان را در کرمان سپری کرد. دیپلم خود را از دبیرستان مرجان تهران دریافت کرد. 

شهید دیهیم پسر بسیار با محبت و خوش رفتاری بود. او همواره در زندگی به دوستان و خانواده کمک می کرد و با همه مهربان بود. 

شهید پس از دریافت مدرک دیپلم و به دلیل انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه های سراسر کشور، خود را برای خدمت سربازی معرفی کرد. او دوره آموزشی را در پادگان لشگرک گذراند. در تیراندازی و انضباط و فنون نظامی رتبه اول را به دست آورد و با درجه گروهبان دومی فارغ التحصیل شد. 

شهید به کازرون منتقل شد و سیزده ماه خدمت خود را در پادگان گذراند. او مسئولیت مخابرات را به عهده داشت. سپس به جبهه اعزام شد و مسئولیت مخابرات در خاک عراق را به عهده داشت. او ده روز پیش از شهادتش به مرخصی می آید. خواهر شهید می گوید: «اواز شرایط جبهه چیزی بازگو نمیکرد. همیشه سعی داشت که با حرف هایش آرامش خیال را برای ما و به ویژه مادرم فراهم کند. هیچگاه حرفی که باعث نگرانی بشود را نگفته بود».

پس از شهادت او دو نفر از ارتش به خانه پدر شهید می آیند و او را از شهادت فرزندش مطلع میکنند. به پدر شهید می گویند دیهیم در روز ۲۶ آذر سال 1364 در جبهه مهران بر اثر اصابت خمپاره به سنگرش، به شهادت رسید. 

شهید دیهیم شهریاری با تشریفات رسمی و با حضور نیروهای ارتشی، اعضای انجمن زرتشتیان تهران، نماینده زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی و تعداد زیادی از همکیشان در آرامگاه قصر فیروزه به خاک سپرده شد.