وصیت نامه

«پس آنهایی که مهاجرت کردند و خارج شدند از شهرهایشان و اذیت شدند و در راه من کشتند و کشته شدند؛ هرآینه پاک کردم گناهانشان را و او را داخل بهشت می کنم.»سوره آل عمران ، آیه 194

با سلام و درود بر امام زمان و نایب بر حقش امام خمینی و سلام خدمت امت شهید پرور و شهیدان گلگون کفن ایران.

اکنون که لحظات آخر فرا می رسد وظیفه خود می بینم چند جمله ایی به عنوان وصیت نامه بنویسم.

ای امت اسلام ما راهی را رفته ایم که سرورمان حسین (ع) رفت ، همگی انسانها روزی از این دنیا می روند منتها بعضی بهتر و زودتر و بعضی دیرتر و بدون ثمر، ما سعی کرده ایم راه اول را انتخاب کنیم و ما رفتیم و شما با کوله باری از مسئولیت ماندید ، شما باید پیام شهیدان را به دنیا برسانید.

شما نباید بگذارید خون شهدا پایمال شود، شهدا خون دادند برای اسلام انقلاب آنوقت اگر کسانی بخواهند بر علیه این انقلاب دست به عملی بزنند شما مسئولید که جلوی ایشان را بگیرید.

اما سخنی با خانواده:

ای مادرم ، ای پدرم ، ای خواهران ، ای برادران، خیال نکنید من دیگر رفته ام و نیستم روح من پیش شماست و نظاره گر اعمالتان ؛گریه نکنید من راه دوری نرفته ام شما هم به زودی خواهید آمد .

خواهران و برادران گریه هیچ فایده ندارد ما از شما گریه نمی خواهیم ما از شما ادامه راه می خواهیم.

پدرم ، مادرم و برادرم و خواهرم از همه شما حلالیت می طلبم و من در طول زندگی خیلی شما را اذیت کردم مراببخشید.

سخنی با منافقان:

با کسانی که هنوز سعی می کنند با انقلاب مخالفت نمایند بدانید که در این دنیا هیچ غلطی نمی توانید بکنید و در آن دنیا نیز جایتان در دوزخ می باشد.شما دو راه در پیش دارید یا با ما راه می آیید یا نابود می شوید و سیل خروشان انقلاب شما را می برد.

در آخر همه شما را سفارش می کنم به تقوا و عمل به احکام دینی …

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

29/ 8/ 1362