مبارز انقلابـی (شـهید ). او در خـانواده ای مـذهبی در دزفـول متولد شد. در
دوران تحصیلات ابتدایی، در جلسات مذهبی به ویژه دعای ندبه ـ شرکت  می کـرد
. در دوره دبیرستان، فعالیت مذهبی او  بـیشتـر  شـد و بـا بعـضی  از طـلاب
انقلابـی قـم آشـنا گردیـد و اعلامیه های امام خمینی (ره) را مخفیانه پخش
می کرد. 

در سال های ۴۸ و ۴۹ با طلب های جوان و انقلابی به نام شیخ عبدالحسین
سبحانی آشنا شد. این آشنایی به رشد فکری اش کمک بیشتری کرد. او با شهید
سبحانی در تـشکیل گـروه جبهـه اسـلامی دفـاع همکاری داشت. در سال ۱۳۵۰ و
هنگام برپایی جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی، صفری و سبحانی با یـاری گـرفتن 
از عده ای دیگر، به فکر چند انفجار و پخش اعلامیه هایی علیه رژیم شاه بر
آمدند که به علت کم تجربگـی و رعایت نکردن مسائل امنیتی و اشتباه یکی از
همرزمانشان، عده ای از اعـضای گـروه از آنهـا توسـط ساواک دستگیر شدند. 

صفری به شش ماه حبس محکوم شد؛ اما پس از هشت ماه بازداشت، آزاد گردیـد .
پـس از آزادی، بـه ادامه تحصیل پرداخت و بعد از اخذ دیپلم، در انستیتو
کشاورزی  اهواز پذیرفته شد. البته، بـار دیگـر دستگیر گردید که به علت
مقاومت و رد اتهامات وارده، پس از هجده روز آزاد شد. صفری در سال ۱۳۵۴ با
عده ای از دوستان خود، گروه چریکـی منـصورون را تـشکیل دادنـد تـا بـا
منسجم کردن برنامه ها، به مبارزه مسلحانه علیه رژیم پهلوی بپردازند. 

وی در  17 دی۶۵۳۱  مورد حمله مزدوران ساواک یزد قرار گرفت و پس از
درگیری مسلحانه، زخمی و دستگیر شد و به زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری در
تهران منتقل گردید. 

عزیز صفری پس از ده روز تحمل شکنجه های فراوان در ۲۵ سالگی به شهادت رسید. 

محل دفن: قطعه ۳۹ / ردیف ۶۳ / شماره ۱۵