شهید على روشن چراغ فرزند مرحوم دکتر حسین روشن چراغ؛ در شب یلدای سال ۱۳۴۴ سی‌ام آذر، در یک خانواده ى متدیّن و فرهنگى متولد شد. پدر و مادرش هردو معلم و به تحصیل علم و اخلاق اهمیت ویژه قائل بودند. على از کودکى در میان همسالان و همبازى هاى خود ممتاز و برجسته بود. قدرت فراگیرى و استعداد خوبى داشت و دانش‌آموز بسیار پرانرژی و فعّالى بود. به تلاوت قرآن علاقمند، و در ورزش هاى رزمى هم استعداد داشت.
او با اینکه فرزند یک خانواده ى برخوردار بود، اما هرگز مصرفگرا و عافیت طلب تربیت نشد و همیشه حال ضُعفا را درک مى کرد و به فکر همکلاسى‌ها و دوستان تنگدستش بود و به آنها در موارد متعدد درسى و مالى کمک مى نمود.
او در سنین ۱۲تا ۱۴سالگى با فنّ عکاسی و همچنین تعمیرات دوچرخه را آموخت و پس از آغاز جنگ تحمیلى در پادگان جعفرآباد اصفهان، به یادگیری کامل رانندگى و تعمیرات تانک پرداخت و در مدت یک سال در این فنّ تسلط کافى یافت. او در حالیکه دانش‌آموز سال دوم دبیرستان در رشته ریاضی فیزیک (در دبیرستان توحید شاهین شهر) بود؛ درس را رها و در جبهه‌های نبرد در خوزستان داوطلبانه حاضر شد.
او که در عملیات فتح المبین فرمانده تانک بود، در محور شوش-دزفول در چهارم فروردین ۱۳۶۱،در ۱۶سالگى در اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. او اولین شهیدِ شاهین شهر بود و شاهین شهر در فروردین ۶۱ هنوز قبرستان و گلزار شهدا نداشت. لذا پیکرمطهرّش به زادگاه مادری، (باغبادران) منتقل و در کنار شهدای شهر باغبادران بخاک سپرده شد. پس از چهارسال یگانه برادرش (شهید محمد روشن چراغ) هم به خیل شهدا پیوست. و در گلزار شهداى شاهین شهر بخاک سپرده شد و سنگ مزاری به یادبود در کنار برادرش در شاهین شهر برای او بنا شد. یاد و خاطره شهیدان علی و محمد روشن چراغ گرامی و جاودان باد.
