شهید سید علی اکبر احمدی آشتیوانی به تاریخ یکم خرداد سال 1328 در روستای چرمه از توابع شهرستان سرایان دیده به جهان گشود.

 خانواده این سید جلیل القدر ، از سادات خوشنام و واعظ و در راه کسب علم دین و مذهب قدم گذاشته بودند . شهید عزیز ، دوران ابتدائی را در روستای زادگاهش به اتمام رسانید و برای ادامه تحصیل ، به شهرستان فردوس عزیمت نمود . دوران راهنمائی را در همان شهرستان به اتمام رساند و برای کسب علوم حوزوی ، به حوزه علوم اسلامی شهرستان گناباد رفته و پس از مدتی برای ادامه تحصیل علوم حوزوی ، عازم مشهد شده و در جوار حرم مطهر رضوی ، به کسب علم و دانش پرداخت .

 توفیق بزرگی که نصیب این شهید بزرگوار شده بود ، کسب فیض از محضر رهبر معظم انقلاب ، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای بوده که به عنوان استاد ایشان در حوزه علمیه مشهد مقدس تدریس می نمودند . با توجه به اینکه شهید گرانقدر ، تنها فرزند خانواده بوده و می بایست به خانواده اش رسیدگی کند ، به روستا برگشت و در کنار والدینش ، کمک احوال ایشان و امرار معاش می کرد . چون در آن دوران روحانیت ، مغضوب دستگاه دولت طاغوت و رژِیم پهلوی بود ، لذا شهید بزرگوار ، برای گذران روزگار و بدست آوردن دخل و خرج زندگی ، مجبور به گزینش شغل رانندگی شد .

 در سال 1347 که زلزله سختی در فردوس و روستاهای اطراف اتفاق افتاد ، نقش او در امداد رسانی و کمک به مردم ، قابل توجه بوده ، بطوریکه اقوام و نزدیکانش از فداکاریهای او در آن روزگار به نیکی یاد می کنند . در جریان انقلاب نیز ، او یکی از مبارزین برعلیه رژیم منحوس پهلوی بوده و مبارزات خود را با حضور چشمگیرش در راهپیمائیها و دیگر مجالس و محافل ، به خوبی نشان داد .

با شروع جنگ تحمیلی نیز ، در جمع آوری کمکهای مردمی و ارسال به جبهه های حق علیه باطل ، نقش بسزائی داشت . با همه این تفاسیر ، او علاقه وافری برای حضور در صف پیکار کنندگان برعلیه دشمن بعثی داشته ، ولیکن چون تک فرزند خانواده بود ، والدینش راضی به اعزام او نبودند و ناچاراً در حد توان ، از پشت جبهه حمایتهای خودش را گسترده می کرد . تا اینکه عشق او برای حضور درجبهه ، بر رأی والدینش غالب شد و در سال 1365 به عنوان سنگر ساز بی سنگر ، عازم جبهه شد . شوق حضور او در جبهه به قدری بود که از زمان اعزام تا شهادتش بیست روز بیشتر طول نکشید . در عملیات کربلای 5 حین ساخت سنگر با ماشینهای پر دیزل ، در مورخ 8/12/1365 ، بر اثر اصابت ترکش ، راه عروج به مقصد بالا پیش گرفت و روحش از کالبد تن فارق شد . روحش شاد ویادش گرامی .